veda; bu seni son görüşümdür
veda; bu seni son uğurlayışımdır ,ayrılık girdabına son sürükleyişimdir
Kime aldandın bilmem Hicran ?ama bidiğim tek şey sana veda edşim olcak.
Veda; cümlesinden acı ud' sesleri yükselir ve ınan bana bu sesı hiç sevmem...
Bir gidiş istedin benden ,bende soluksuz ,nefessiz hiç düşünmeden teslim ettim ellerine
Bu apansız vedayı,avuçlarına sunarken hiç düşünmedim : o an tek düşündüğüm benden zaten vaz geçişin di...
Nelere veda etmedikki Hicran ,sen önce anacığını kaybeetin ,şu salkım söğüt ağacı nın hemencecik dibine iriştirdin ...
Bense senden kalan Anabella,mızı yitirişimizi ...hatırlıyormusun kızımızın ilk doğum günü şarkısını ?
Ya peki ilk anne değişini ? nasılda seviçliydi göz bebeklerin Hicran.
Arka bahçemiz vardı ! bir vakitler üzüm bağları ,rengaren çiçeklerimizi?
fıstık ağacına salıncak kuruşumuzu? Ah Hicran ; şimdi veda etme vakti !
sende vaz geçtin ya benden ,hepsi içimde bır sır oldu ,gömdüm içime ...
Hangi kayıp çökertti beni?hangi veda sızlattı kalbimi? kızımız Anabella,mı yoksa senın benden vazgeçişinmi ?
Ben miydim suçlu tek ? o arka bahçede ıkı mezar oldu şimdi ...
Ya sen le ben biz yaşıyormuyuz Hicran ? içimizde yaramız kan akıtırken ...
İyleşiyormuyuz vazgeçişlerde,vedalarda iyleşiyormuyuz .?
Anlamıyorsunki! beni duymuyorsun bile ,bırak görmeyı...toplanmış tüm eşyalar
Şurda masanın üzerinde saç tokan kalmış tek sen ,benden vazgeçtin o gün ? bende senle vedalaşmış oldum
Bu vedayı sen koydun Hicran bu ad sana,ait
Giderken... bir veda busesı kondurdum yanaklarında biriken göz yaşına.
Meral&Meri
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder