Bir korkak gibi mi gitmeliyim,
Karanlığa aç kalmış kurşunlar gibi?
Buzları eritmeden,
Hiç peşinatsız kavga etmeden,
Öyle dümdüz; eğrilmeden,
Bir kurşun asker bile olmadan,
Bir kuşun yoruluşundaki dinleniş olmadan,
Ve çocuk parklarına girip gerçek oyunlar oynamadan,
Bir oltanın ucundaki balığı almadan, öyle mi?
Bu yazık olmaz mıydı, çiçeğe durmuş ağaca,
Yağmura ve tertemiz kışa, elbette ki aşka?
Bir korkak gibi mi kalmalıyım şimdi,eğer gitmiyorsam?
Meral Meri /Yeni Hayat
14.10.17.İstanbul
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder