Don Giovanni ; "Don Giovanni, a cenar teco"Don Giovanni, Mozart

🗣🎩🌃
Don Giovanni ; "Don Giovanni, a cenar teco"
-

Don Giovanni, Mozart

Don Giovanni, a cenar teco
[La statua]
Don Giovanni
A cenar teco m’invitasti
E son venuto.

[Don Giovanni]
Non l’avrei giammai creduto
Ma farò quel che potrò
Leporello, un'altra cena
Fa che subito si porti.

[Leporello]
Ah, padron!
Ah, padron, siam tutti morti.

[Don Giovanni]
Vanne dico!

[La statua]
Ferma un po’!
Non si pasce di cibo mortale
Chi si pasce di cibo celeste
Altre cure più gravi di queste
Altra brama quaggiù mi guidò.

[Leporello]
(La terzana d’avere mi sembra
E le membra fermar più non so)

[Don Giovanni]
Parla dunque! Che chiedi? Che vuoi?

[La statua]
Parlo! Ascolta! Più tempo non ho!

[Don Giovanni]
Parla, parla, ascoltando ti sto

[La statua]
Tu m’invitasti a cena
Il tuo dover or sai
Rispondimi
Verrai tu a cenar meco?

[Leporello]
Ohibò, tempo non ha, scusate

[Don Giovanni]
A torto di viltate
Tacciato mai sarò.

[La statua]
Risolvi!

[Don Giovanni]
Ho già risolto!

[La statua]
Verrai?

[Leporello]
Dite di no!

[Don Giovanni]
Ho fermo il cuore in petto
Non ho timor, verrò!

[La statua]
Dammi la mano in pegno!

[Don Giovanni]
Eccola! Ohimè!

[La statua]
Cos’hai?

[Don Giovanni]
Che gelo è questo mai?

[La statua]
Pentiti, cangia vita
Nell’ultimo momento!

[Don Giovanni]
No, no, ch’io non mi pento
Vanne lontan da me!

[La statua]
Pentiti, scellerato!

[Don Giovanni]
No, vecchio infatuato!

[La statua]
Pentiti!

[Don Giovanni]
No!

[La statua]
Sì!

[Leporello]
Sì!

[Don Giovanni]
No, no!

[La statua]
Ah, tempo più non v’è!

[Don Giovanni]
Da qual tremore insolito
Sento assalir gli spiriti
Dond’escono quei vortici
Di foco pien d’orror?

[Coro di diavoli]
Tutto a tue colpe è poco
Vieni, c’è un mal peggior.

[Don Giovanni]
Chi l’anima mi lacera?
Chi m’agita le viscere?
Che strazio, ohimé, che smania
Che inferno, che terror!

[Leporello]
(Che ceffo disperato!
Che gesti da dannato!
Che gridi, che lamenti!
Come mi fa terror!)

Musica: Wolfgang Amadeus Mozart
È un'opera in due atti, scritta dal libretto italiano Lorenzo Da Ponte.
-
Eser: Opera

Besteci: W. A. Mozart

Libretto: Lorenzo da Ponte
-
Özet;
Don Giovanni adındaki iflah olmaz çapkın bir gün kazara flört ettiği kızlardan biri olan Donna Anna’nın babasını öldürür. Anna, nişanlısı Ottavio ile intikam için onun peşine düşse de bu yolda tek değildirler. Don Giovanni çapkınlığı yüzünden çok düşman toplamıştır…

Sinopsis;

1. Perde
Soylu bir adan olan Don Giovanni’nin uşağı Leporello, Kumandan’ın evinin önünde etrafı kollamaktadır. Aniden, Kumandanın kızı Donna Anna, maske takmış Don Giovanni’yi kovalayarak dışarı fırlar ve arkalarından da Kumandan gelir gürültüye. Kumandan Don Giovanniye meydan okur ancak Don Giovanni onu kazara orada öldürür ve Leporello ile kaçarlar. Anna’nın nişanlısı Don Ottavio gelir ve Donna Anna nişanlısından babasının intikamını alacağına dair söz vermesini ister. Don Ottavio söz verir.

Sabah olduğunda, Giovanni ve Leporello Donna Elvira ile karşılaşırlar. Donna Elvira, Giovanni’nin kendisiyle oynamasını hiç hazmedememiş ve hala onun peşindedir. Don Giovanni oradan uzaklaşır ve Leporello, Donna Elvira’ya kendisinin ne ilk ne de son olmadığını söyleyerek artık bunu hazmetmesi gerektiğini anlatmaya çalışır.

Yerli halk Masetto ve Zerlina’nın düğünü için toplanmıştır. Birbirine çok aşık olan genç çift aşk şarkıları söylemektedir. Bunu gören Don Giovanni hemen gelin Zerlina ile flört etmeye başlar ve ona daha iyi bir hayata layık olduğun söyleyerek aklını çelmeye çalışır. Ama Elvira, Zerlina’yı uyarır ve hatta hala babasının katilinin kim olduğunu bilmeyen ve Don Giovanni’ye kendisine yardım etmesini rica eden Donna Anna’yı da uyarır. Don Giovanni bu noktada Elvira’nın aklını kaçırmış zavallı bir kadın olduğunu söyler ve Ottavio’yla Anna kime inanacaklarını şaşırırlar. Giovanni oradan ayrıldığında Anna aniden babasını öldüren katilin sesi ile Don Giovanni’nin sesinin aynı olduğunu fark eder ve bir kez daha Ottavio’yu intikam için yemin ettirir.

Giovanni, Zerlina’nın düğünündeki herkesi evindeki maskeli baloya çağırmıştır. Ancak kapının önünde Zerlina kocası Masetto’dan kendisini affetmesini istemektedir. Giovanni yanlarına gelir ve onları içeri çağırır. Anna, Ottavio ve Elvira’da kostümleriyle oraya gelirler. Leporello onların kim olduğunu fark etmediği için içeri davet eder. Giovanni, Zerlina’ya ilaç verip yan odaya götürmeye çalışır ama Zerlina durumu fark edince yardım istemek için çığlık atar. O sırada Anna, Elvira ve Ottavio maskelerini indirerek Giovanni’yi suçlamaya başlarlar. Çok şaşıran Giovanni bir şekilde oradan kaçmayı başarır.

2. Perde
Leporello, Don Giovanni’nin kılığına girerek Donan Elvira’nın evinin önüne gelir ve ona bir serenat yapmaya başlar. Çünkü başka türlü Giovanni’nin yakasını bırakmayacaktır. Ancak Ottavio bir grup köylüyle Giovanni’yi aramaya gelmiştir. Kılık değiştirmiş Leporello köylüleri yanlış yönlere yönlendirerek en sonunda Ottavio’nun dayak yemesini sağlar. Zerlina kocasını bulduğunda onun yaralarını sararak sakinleştirir.

Gecenin ilerleyen saatlerinde Elvira’nın hala Giovanni zannettiği Leporello, Anna ve diğerleri ile karşılaşınca çok şaşırır, korkup gerçek kimliğini söyler ve oradan kaçar. Ottavio yeminini tutup intikamını alacağını söyler ve Anna’yı diğerlerine emanet ederek oradan ayrılır. Elvira ise hala Don Giovanni’yi düşünmektedir. Her şeye rağmen onu hala seviyordur.

Giovanni ve Leporello mezarlıkta Kumandan’ın mezarı önünde buluşurlar. Bir de Kumandan’ın anısına dikilmiş heykel vardır. Aniden heykel konuşmaya başlar ve Giovanni’ye gün doğduğunda bir daha gülemeyeceğini söyler. Giovanni ödü patlamış Leporello’ya heykeli yemeğe davet etmesini söyleyecek kadar pişkindir. Heykel anide ortadan kaybolur.

Ottavio bir kez daha Anna’ya evlenme teklif eder ama cevap yine aynıdır. Babasının intikamı alınmadan evlenmeyecektir.

Elvira, son bir umut için Don Giovanni’nin evine gelir ama Giovanni ona sadece güler. Aniden Kumandan’ın heykeli gelir ve Giovanni’ye son bir şans verir. Ancak iflah olmayan Don Giovanni bir anda cehennem alevlerinin içine düşer ve bir daha kimse onu görmez. Masetto, Zerlina, Anna, Elvira ve Ottavio sahneye gelerek ahlaksız adamların sonlarının böyle olduğuna dair bir şarkı söylerler.

– Son –

‘Batti, batti, o bel Masetto’

-
Batti, batti, o bel Masetto,
La tua povera Zerlina;
Starò qui come agnellina
Le tue botte ad aspettar.
Lascierò straziarmi il crine,
Lascierò cavarmi gli occhi,
E le care tue manine
Lieta poi saprò baciar.
Ah, lo vedo, non hai core!
Pace, pace, o vita mia,
In contento ed allegria
Notte e dì vogliam passar,
Sì, notte e dì vogliam passar.