Aile -Meral Meri

Aile
-

Sen de başını alıp kaçacaksın belki-
Belki o başı unutup,
O ayakları unutup,
Gideceksin.
Ama yine de ne yaparsan yap
Yüreğini geride bırakıp
Yaşayacağın bir ailen olacaktır;
Ama yaşayan-
Ama ölen.
Soru şu ki;
Sen de ne olup bitiyor?
Geride ne oldu?
Gelecek neyin olacak?
Ve şimdin nedir?
Bunları bilmeden yola çıkılır mı hiç?
diyecek olacak dilim de
Bildik de ne oldu diyesim gelir.
Sen de haklısın.
Sen de boş değilsin...
Sen de herkesçe doldun-taştın.
Sen de başını alıp kaçacaksın belki-
Belki o başı unutup,
O ayakları unutup,
Gideceksin -gideceksin belki.
Ama daha kalanı görmedik-
Göremedik diyeceğim.
Ve çok şükür diyemedik;
Deseydik kalırdı belki-
Belki içini -içimize doğru açardı
O yaralı can-canlarımıza...
Sahi,sen açılmayan kapılar görmüş müydün?
Evet mi.
Desene o halde; her kapıyı her yürek de açamaz...
Ne diyelim,imtihan dünyası mı?
Var sayalım dedik;
Can ,canlanır mı?
Göçüp cesedinden arınır mı?
Aşık olup da sever mi yeniden?
Sen de başını alıp kaçacaksın belki-
Belki o başı unutup,
O ayakları unutup,
Gideceksin.
Ama yine de ne yaparsan yap
Yüreğini geride bırakıp
Yaşayacağın bir ailen olacaktır;
Ama yaşayan-
Ama ölen...

(Meral Meri)