Bir Yılgınlık İçindeyim
Bir yılgınlık içindeyim;
Küsüyorum geçmişinize,
Vapurların düdük seslerinde
Kaybolan gökkuşağını
Martılar mı yemişti?
Ki siz beni renksiz bir Hamlet, yaptınız...
Esrarımı çözememiş gib,i bir halsizliğiniz var.
Belli ki başınız ağrımakta,
Çok sebatkâr da değilsiniz.
Üstelikte küsüyorsunuz geleceğinize...
Sahi,gelecek neydi?
Trensiz bir bavul düşünülür ama
Bavulsuz bir tren nereye,
Kime gider?
Sırf sizin yüzünüzden salyangozlarım da beni terk etti...
Bir adım atabilir miyim,bezginliğime?
Canım sıkkın,ziyan olmuş bir halin içi duvarsız kalmış...
Sahi,dedenizin bir köstekli saati iç cebinize yuva yapmış mıydı?
Gölgede kaldım,çekip kurtarın diyecek oluyorum...
Birden ne oluyor ,elektrik kesilince?
Mumlar yakılırdı,şimdi şarjlı el fenerleri var.
Daha eskiye gidecek olsam mesela;çocukluğuma
İdare lambaları dirilirdi ,lakin onlarda geçmişin gölgesinde uyudular,
Hiç de uyanmaya niyetleri yok üstelik.
Bir yılgınlık içindeyim ;
Küsüyorum geçmişinize,
Çünkü gelecek diye bir şeye takılı değilim,
Çünkü geçmişim öyle eksik yaşanmış ki
....
Meral Meri
03.02.14.İstanbul
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder