MEŞE ORMANINDA BİR EV
Bir harfin içine sızan tomurcuktunuz siz,
Bağışlanmış ve yeryüzüne inen en heyecanlı ömürdünüz!
Yeşil vadilerin içine gizlenmiş küçük bir serçe,
O kadar da heyecanlı ki
Sanırsınız uçmayı yeni öğreniyor.
Her bir gölge onu izliyor,
O ise,o kadar sahipli ki sizin tarafınızdan
Şüpheye yer vermeksizin azizliğini yitirmiş
Hürriyet bu olsa gerek.diye adlandırıyor
Taçlandırarak huzurunuzda.
Meşe ormanında yalnız bir evdir o, size.
Zamanın önemi hiç olmuyor ,uykular bölünsede nafile.
Sırf siz olabilmek için uçmayı dahi unutmuş,
Uykusuz bir serçe.
Karşınızda çok zayıf,
Ve de ürkek,afallamış!
Üstelikte her an da kaybolabilir
Bir karanlıkta.
Onun doğasında vadiler daima direniştedir,
Bir bütündür toz-toprak ile,
Bir mücadele de zırhını yitirmiştir,
Kül rengine bürünüp;
Sizi uzaktan izleyebilir, bir Bukalemun, gibi
Size sızma isteği öyle açık ve güçlü ki;
Ne yapsa heyecanına alkışlar yağar,
Belki yuhalamalar!
Şüpheye yer vermeksizin azizliğini yitirmiş,
Doğa bu olsa gerek.diye adlandırıyor
Sarılmış gülleri sunarak ,huzurunuzdan çekiliyor.
Meşe ormanında kaybolan yalnız bir serçedir o, size.
Zamanın kavramsallığı yitince ,uykular bölünsede
Yine nafile,yine aşk. diyor
Ve çekiliyor meşe ormanı yeryüzünden,
Binlerce yere, ve kalbe inerek.
(Meral Meri) (23 Kasım: 2013)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder