Özledim dedi; dost ağlamalarınızı
Kucaklayıp da,atalım mı bir kahkaha?
Ah evimiz, özlenmez mi ah!
Ama çatırtılar geliyor çatımızdan…
Bir uğultu ki sormayınız;
Neredeyse çökecek kafamıza “Şinasi”
Oda nesi; komşumun yine sesi acıyor,
ötelerden beri…
Ah canım komşum “Akün”
Gel gidelim bugün.
Komşumun acı uğultusu,
Ha koptu ha kopacak,
Bende çat diye çatlayacağım birazdan.
Şu sevimli çocuk Ankara,değil mi, yanımızda duran?
Gıptayla bakıyor bize ,sanki devletiz başına…
Yok be çocuğum ,biz gariban takımıyız ezelden,
Sen de ezmesen ,sevsen hani,çektirmesen
Ağlayalım mı şimdi?
Yoksulca gülelim mi yoksa?
Zenginlik nemize,
Ah o insan zenginliğimiz yeter bize!
Paslanmış mıyız ne?
Yağlasak ya diktatör beyinlerimizi,
Biraz da sahnelerimizi.
Adalet,siz misiniz bize?
Yoksa adalet-siz misiniz..?
(Meral Meri)
7 May 2013-İstanbul
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder