Her Dem Yeşil Leylandi Ve İdeal Deliliğe Övgü

Hiçbir şeye karşı karışmış bir tepki değilim...
Aksine çok yalın çok sevişen bir gezginimdir.
En ideal bulup da yaptığım işe gelince;
Gece olunca ,özellikle gece- genellikle de gecedir o...
Tüm kırışmış ben merkezli düşünce sistemlerini çökertirim...
Bunu yaparken de ruhum kalbimden asla sökülmez-
Aksine çok salt çok ağlayan bir gezginimdir.
Ama ben daha çok sıradışı aşk yapmayı severim;
Kirli kanatları yolarken uçmaya çalışanları,
Vermeden isteyenleri,
Kendi kentinin tecrübesiyle türkü çığıranları,
Dar alanlarda geniş hırsızlık yapanları,
Uzun senfonilerdeki o kısacık katma değer vergilerini,
Açıkçası kısacık ömürleri ziyan edenleri...
Ve yine en ideal bulup da yaptığım ikinci o işe gelince;
Gündüz olunca,özelikle de gündüz- genellikle de gündüzdür o...
Tüm terk edilmiş, bir kenarı bile olamayan ,parçalanmış-dağılmış
Oyuncakları onarırım...
Bunu yaparken de ruhum kalbimle birlikte tükenir!
Geride bıraktığım o şeylere gelince;
Acem borusu ,orman sarmaşığı ve arap yaseminidir...
Ama benim gözdem,özlemim,aşkım,sevişmem, gezginliğim dediğim
Her dem yeşil kalan leylandimdir...
İleriye bırakmayı planladığıma o şeylere de gelince;
Beklenen ansızın gelecek olan
Ve hep var olan sonsuzla buluşmamdan ibarettir.
Esasen en ideal bulup da yaptığım iş...
Deliliğe övgüdür...
Ama dedim ya, benim gözdem,özlemim,aşkım,sevişmem, gezginliğim dediğim
Her dem yeşil kalan leylandimdir...
Ama biz yine de ideal arkadaşımız kalan o saf deliliği övelim;
Çünkü gitmiş olan, kalacak olan ve gelecek olan yalnızca budur!


Meral Meri / Her Dem Yeşil Leylandi Ve İdeal Deliliğe Övgü

01.08.18.İst.