Bir arada duruyorlardı huş ağaçları;
Öyle dik öyle asil böyle beraberce.
Peki hiç durup düşünmüş müydünüz,
Birlikte bir düzine renk içinde
Onlarla iç içe oluşumuzu?
Bizi biz yapan parçaları birleştirirken;
Acı ve tatlı yine de göz kamaştırıcı yakınlıklarını
Düşünmüş müydünüz?
Düşünün ki; bir an geliyor bir arada oluyoruz
Öyle eğik öyle sönük böyle biçimsiz.
Peki hiç durup düşünmüş müydünüz,
Birlikte bir düzine renk içinde
Onlarla ayrı gayrı oluşumuzu?
Bizi bizden eden parçaları görmezden gelirken-
Acı ve acı ...
Yine de göz kamaştırıcı bulur muydunuz kendinizi?
Düşünün, ne kadar yalnız ne kadar mahcubuz!
İşte ben unuturum; bir tekrarın içinde bir takip olduğumu.
Ve durup şöyle derim- ellerimi iki yana açıp:
İstediğim tek şey, her şeyimdir benim...
Ben onu görüyor ve biliyorum...
Ya siz?
Meral Meri / Kendi Derinliğimin Ötesine Gittim / Mucize
by: Anselm Kiefer
07.03.19.İst.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder