Bütün kavgasını ve sevişmesini gördükten sonra geriye ne kalırdı, diye düşündüm.
Ben orta halli bir yoksuldum şunun şurasında.
Hayır, hayır...
İtiraf etmeliyim; ben bildiğiniz fakirdim-
Ben acayip yoksuldum bunun burasında...
Bir kıyı kentinde doğmuştum.
Sonra bir kıyı kentinde ölmüştüm.
O bana ben de ona uzaktım...
Ne kavga edebilmiştik doğru dürüst, ne de sevişebilmiştik.
Beceriksiz herifin tekiydim ben;
Ne rüzgar benimdi, ne de güneş,
Zaten çoğunlukla fırtınaydım.
Kuru gürültüden başkaca bir şey değildim
Yok pireymiş, yok yorgan; hepsi fasa fisoydu gözümde.
Ben, ufka hep yalnız başıma baktım.
O bana ben de ona uzaktım.
Bütün kavgasını ve sevişmesini gördükten sonra geriye ne kalırdı, diye düşündüm.
Biri biliyordu, diye geçiniyordu; diğeri de bilmiyordu, diye.
Her ikisi de tembeldi büsbütün.
Kalan hiçbir şey yoktu ortada;
Ne ayıp, ne günah...
Ne bilgi, ne bilgisizlik.
Meral Meri /Söğüt Ağacının Gölgesinde / Hoşgörü İhlali
24.05.20.İst.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder