Esmer bir çocuğun kanadından düştüm;
Sormadım çirkinlik nedir diye ona.
Halbuki ihtiyar anam gelincik tohumları ekmişti...
Ayağımdan başıma değin.
Şimdilerde o vadi'de yalnızca garip bir akım vardır;
Erik ağacı desem değil, kayın ağacı desem değil...
Başı dumanlı -karlı bir dağ desem; tekrar düşeceğimi bilirim gizli öznesinden aşkın.
Beni kandırdılar ana!
Beni yersiz yurtsuz yaptılar.
Beni çaresizliğe koydular.
Ana, yüreğimde memleket yangınları yok artık!..
Dilimde, susanların çığlıkları yok!..
Bizi var diye aldattılar hep.
Herkesler halihazırda orada...
Bir anahtar deliğinden giriyor hava.
Kuşaklar karanlıkta- kuşaklar düşüyor ana.
Yalnızlığıma eş değer sayamam yine de.
Başımda bir sürü dava, alacaklılar kapıda.
Hüzünlüysem hüzünlüyüm ana, beni kandırdılar gökkuşağında.
Değişir mi bu dünya,
Hem de esmer bir çocuğun kanadından düşerken,
Öylesine yani, boş ve manasızca...
Acımasızca dikilirken karşıma...
Kim sorar gelincik tarlasını ha?
Bu kadar kısmetsizlikle ancak ölünür bu tarlada.
Nasip de neymiş ana, o da kandırır ıhlamurlar gibi adamı.
"Adamın iyisi alışverişte belli olur" bizim ise alış fiyatımız da yok satışımız da.
Bizi var diye aldattılar hep ana.
Sorarım şimdi ölü toprağına bu çağın: Sevgisiz mi kaldınız a, canım...
Nedir bu zulüm canınıza?
Meral Meri /Söğüt Ağacının Gölgesinde /Anlayana Sivri Sinek Saz Anlamayana Davul Zurna Az
21.07.20.İst.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder