Güneşin özlemiyle açtım bugün penceremi.
Kuşların şakımasını dinledim.
Bütün karanlıklardan muaf olarak...
Sonunda o kışın soğuk kasvetinden ayrılmıştı kalbimiz.
Sıcacık bir bahar bizi kucaklayacaktı eminim;
Sesimizi, gövdemizi, aklımızı birleştiren bir güçle;
Daima şimdi, daima bugün, daima halihazırda yaşayacağız güneşi.
Başımızdaki bu anlamsız kargaşalara inat;
Ve fırtınalara hiç boyun eğmeden,
O gök gürültülerine hiç aldırmadan,
Küçük şeyleri servetimize katarak;
Daima şimdi, daima bugün, daima halihazırda yaşayacağız güneşi.
Yüreğimizdeki bu güçle el ele ve her zaman yeşil kalarak...
Seveceğiz birbirimizi...
Giderek daha fazla küçülsek bile.
Meral Meri /Söğüt Ağacının Gölgesinde / Daima Bugün
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder