Öfke; bir baş kaldırıdır pembe akçaağaçlar arasında.
Aşk; pupa evresi gibidir okyanuslar kadar kucaklanmazken.
Sabır; şefkat ve merhametin zenginliğine bir lütuftur.
Bütün hayat formu dolaylı ve dolaysız olarak tek bir ağaç gövdesinde biriken kar tanelerinden farksız değildir.
Zaman; yerden ve yukarından izlenmeyecek kadar berraktır aslında.
Ve insan; hep sarhoş gezen tek canlıdır yeryüzünde.
Ve insan; ne kendinde ne de başkasında kalacak kadar cesurdur.
Ve insan; o hüzünlü gözleri; köpeklerden, kedilerden ve kuşlardan alacak kadar da kurnazdır ayrıca.
Bu yüzden bir karmaşaya bakmak isterseniz eğer, aynaya bakmanız yeterli olacaktır.
Meral Meri /Mavi Masalımın Yeşil Kırıntıları / Zavallı Çiçekler
02.10.21.İst.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder