GİYSİ

GİYSİ

Gecenin ecelini okşayan gaz lambası gibi
sesimizi heceleyerek bir ismin manasına ulaşmak
ve sevmek ruhlarımızı acıtmadan azıcık ve de azmadan
ne olurdu sanki?
hem bilmiyorsunuz ,onun masum çocukluğu var gizlediği
hem de nerede biliyor musunuz?
sır değil de gezgin bir elbisenin içinde, pervanedir o
ama daima canı- can arayan binbir gece masalı misali
içimeze hikayeler anlatan
uykusuz bir masal tadına da ulaştıran, bir giysidir o
ancak gece yarısı bozulan bir ruh
karıncalar içinde değneksiz gezen kör kadar aciz
bu nedir, bu?
incinen bir ruh olsa gerek.
yanan bir dünya değildir ki o, onun için mum olsa
ah keşke ,yoktur böylesi içeride
kainatın gerisi ve ilerisi
sağı ve de solu
yukarı -aşağı
nereye gitse sevgisiz sevişmeleri birikir
kimse ama hiç kimse inanmaz onun böyle az özünüzle yandığı gerçeğine
cadıların büyücülerin kâhinlerin süsü
çalı süpürgesi gibi oradan oraya kış gibi
buz gibi
ayaz mı kalmalıydı onun daima içi?
ama hayır,eski bir fenere gidince ruhu
denizin köpürdüğü o çılgın an gibi
nasıl da coşar dünden kalma peynir kadar sıcak
birinin karın tokluğu olsa gerek o
değil midir ki ruh can tarlasına dikilmiş bir tohum olmasın
değil midir ki o da sizde bulunmasın
ah, geceler gündüze neden ev sahibesi değil de misafir ise
o da öyledir ,ruhu yanıyorsa- arıyorsa bir sevgi
yine sizdendir, az- çok ruhun dilencisi

Meral Meri

29.10.14.İstanbul