Turuncu Yatak
-
Kendi dünyamdan geçip gitmek istesem,
aslın da bir defasında bunu başarmıştım;
Annemin kilitli oda diye adlandırdığı,
o gizemli odaya gizlice girdiğimde
bunu yapmıştım.
Ne vardı o oda da?
Kendi dünyamdan geçip gitmek vardı.
Bilinmeyene doğru yürümek gibi
ulaşmak,ulaştırılmak gibiydi,
sanırsın ki,zaman
altımdan geçen bir nehir yatağı
en azından ben öyle hissetmiştim.
Işıklı bir bahçeye geçer gibi
bu evrenin merkezi
Ayrı bir boyutta beni bulmak gibiydi.
Sonra ne mi,oldu?
Sırtımı her hangi bir maddeye,
ya da,nesneye yaslarmışcasına
olabildiğince içime huzuru
Nar taneleri kadar alabilmenin hazzını duyumsuyordum.
Aaa, evet hüzünlerim de dağılıyordu.
Şimdi yine mutsuzum,
Hayali,hayal ediyorum.
Başka değişle
kendi dünyama gidiyorum.
Bu basit metafizik kurallarının,
aykırı halleri gibi gözükebilir..
Kimin umrunda ki bu?
Hiçlik içinden geçmek,
dahası var oluşu teslimiyete çevirmek
keza delirmek belki,
hepsi kimin umrunda?
Alabildiğim ,bulabildiğim sadece
basit bir ön sezgi eşliğinde,
ışık tozunun içinde,
o huzuru elde etmek.
Ben bunu yapabilmek için ,
Kendi dünyamı zorluyorum,
geçip gitmek o huzur tanelerine doğru.
Meral Meri 18 Eylül 2012
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder