Sesini duymuyorum,çok uzakta olmalısın?
Şimdi seni kısacık anlatmama izin ver lütfen,
Seni anlatırken aslında ruhumun aynasını anlatacağımı unutma!
Gökyüzünde ay ve yıldızları hayal ediyorsun,
Sen karanlıkta ortaya çıkan bir notasın,
Sonbaharda düşen yapraklar
Senin rengini kıskanıyor...
Halbuki sen asil siyahsın;
Notan çalındıkça gecenin karanlığın da
Yorulmadan dans edersin...
Rüzgarın aracılığıyla
Ağaçların yaprakları
Kemanın yayına dokundukça
Bir tüy gibi süzülürsün...
Tüm bunlar olurken dev aynalar resimler seni tıpkı siyahın asilliği gibi resmeder.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder