Yalnızdı bir başına masada
Sokakta
Evde
Ateşte
Ve kül de
Övünmek ile öykünmek arasında kalamazdı
Ne zamandır üstünde kuşları uçarken görse
Aralarında konacak bir dal arayan var mıdır acep? Diyerek bakardı onlara bile
Çekemezdi şuursuz usların tembelliğini
Giyemezdi üstüne karanlığın esaretini
Yalnızdı bir başına denizde
Gemide
Fenerde
Ateşte
Ve kül de
Bütün idare lambaları açıktı kendine
Yeşilinden mavisine masaydı masalı
Onlar gibi yermezdi kuşları
Ve öldürmezdi porsuk ağaçları onun kalabalığını
Yalnızlık böyle engin bir denizdi ateşine ve külüne.
Meral Meri /Mavi Masalımın Yeşil Kırıntıları / Renkli Misketler
01.07.19.İst.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder