Meral Meri /Söğüt Ağacının Gölgesinde / Üçüncü Gün Şiiri (VII)

Bugün seni çokça düşündüm Muallâ,
Aldım tekiri kucağıma;
Vapurların iskeleye yanaşması gibi, seni düşündüm bugün.
Sonra az canım sıkılmış olacak ki;
Kalkıp Sultanahmet Meydanı'na attım kendimi.
Bakışmak seninle böyle bir şey işte;
Sen Ayasofya, oluyordun ne güzel!
Ben karşında koskocaman bir Sultanahmet.
Dedemizin o kadirşinas gözlerinden bakıyordum sana.
Biraz da böyle bakmak istedim.
Fena mı yaptım yani?
Sonra bir kayıp ilanı gördüm meydanın bir köşesinde...
Açık kahverengi bir kediden bahsediyordu ilan;
Bir gözü körmüş,yazık!
Ve ameliyat olması gerekiyormuş.
Adı da "Koşan'mış"
Ne değişik bir isim değil mi Muallâ?
Ama bir kedi için ideal bir isim doğrusu.
Çünkü insana yakışmazdı koşmak.
O yürümeyi öğrensindi önce, haksız mıyım Muallâ?
Sen de hep susuyorsun!
Sen de mi kayıp oldun yoksa?
Kör mü oldun Muallâ?
Bana sürekli yalnızlıktan-
Ve hüznümüzden dem vurduğuna göre-
Muhakkak böyle bir şeydir...
Susmak ve kaybolmak.

Sonra az daha canım sıkıldı;
İndim Sirkeci'ye, bir ara seni görür gibi oldumdu...
Meğerse o eski bir mescidden başkası değilmiş Muallâ.
Dedim ya, bugün seni çokça düşündüm...
İnsanlar arasında bu daha kolay oluyor çünkü.
Misal; bugün bir adamın adını- iyi bir şekilde üç kez duydum.
Şaşırdım bu işe.
İnsan şaşırmak için an kollar mı Muallâ?
Ben kolladım işte, o mücadelenin içinde yaptım bunu.
Bakışmak bazen böyle bir şey işte;
Asırlık bir çınarken beyhude bir bakış.
Ama sana değer doğrusu...
Seninle yan yana yürümesek ve hep böyle bakışsak bile.

Biraz daha yürüdüm; ve kendimi İstanbul'un kollarına bırakıverdim.
Bir güzel İstanbul Boğazı'nı çektim ciğerlerime.
Bilirsin, manzaram derin mavi olunca...
Adını hiç durmadan sayıklardım- sonsuz bir heceyle.
Sonra bir martı bir karta kondu Muallâ,
Kuru bir çiçek de ona eşlik etti.
Senden habersiz oldu bu, bağışla.
İstanbul'dan İskoçya, gözüme o an daha hoş geldi.
Haritacı mı oldum dersin ben Muallâ?
Yoksa  köşebaşında selpak satan o ak sakallı dedecik mi?
Doğrusunu istersen sana laleler pek yakışıyor, demiştim Muallâ,
Bunu unutmadığına sevindim...
Çünkü bazen çok fazla unutuyorsun her şeyi.
Beni de unutma e mi?

Meral Meri /Söğüt Ağacının Gölgesinde / Üçüncü Gün Şiiri (VII)

07.03.20.İst.