Barındırmaz bu cihan seni,
Sen kirlenme bu manasız dil de,
Kimsesiz çocukların dilin de olmak vardı;
Anlamak vardı sensizliği!
Çömlekler de işlenir gibi sensiz,
Dilek ağaçlarından düşen murad gibiyim,
Sensiz vede çaresiz!
Ah sensiz!
Gülümseyemem,yada gülerim bi çare;
Elemlerden kopamıyorum ,kopuyorum ne çare,
Gülmekmi yaraşırdı bu gönüle?!..
Ah sensiz,
Gülüşünle düştüm dile,
Gözlerden indim yere,
Alışamadım sensiz günlere,
Ah sensiz!
Boştu odam ,boştu şu turuncu koltuk,
Koltuk boştu,ben boştum;
Sen boğuşurdun bensizlikle,
Ah sensiz!
Ağlama dersin bi çarem,
Ağlama ki gözlerin gülsün dünden,
Dün gülüşürdük, güller ile...
Ah sensiz!..
___Şair Meral&Meri___
/08/10/2011/ —
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder