Bu aralar az karışığım ,
Bir nevi bulmacayım,
Birilerine çok çok kızgınım,
Öfkeliyim ,en çokta kendime,
Nedeni yok diye bir şey söz konusu değildir;
İç dünyamın ızdırap köprüleri bir bir yıkılıyor,
Ne varki, bende yıkılıyorum,
Fark ediyorum ruhum benden sıkılmış!
Sürgünleşiyor beden,
Kopuyor bedenimden,
Çıkıyor arş-ı semaya ,
Yaşanmamışlarımı yaşıyor bir çırpıda,
Az canım kalıyor o vakit ve acıyor bana geri dönüyor!..
Tanımak istiyorum kendimi,sizi değil!
Tanıtmıyorsunuz ki,kendinizi?
Farklı ruhlarınızı ,zihinlerinizi tanıyorum aldanarak!..
Üzülüyorum ,üşür gibi
Kimsesiz gibi severken sizi,
Sizsizliğinizde kayıp şehirler birikiyor içim de,
Kimsiniz siz bile demeyeceğim!
Luzum görmüyorum ,alışkınım sizin yalan sevgilerinize,
Hoş alışmasam ne fayda siz bilirsiniz alıştırmasını!
Önemli değil kızmıyorum size,
Öfkeliyim kendime canice,cahilce!..
___Şair Meral&Meri___
/31/10/2011/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder