Onu hep hayal ediyorum; belirli saatlerde ,belirli bir yerdeyken
Görüyorum;eli cebinde bir mayıs türküsü gibi
Öylece karanlık içinde,ve içi oradan uzak ki
Şarkılar doluyor diline,ve uçuyor uçuyor ,özgürlük hani nerede?
Onu hep hayal ediyorum;bir başıma- bir başınayken
Avucu çenesini örtüyor,o da geceye eşlik ediyor,sanki şiir gibi
Ayağa kalkıyor,bir iki adım atıyor
Pencerenin önünde duruyor,gördüğü ilk kendi yansıması
Ve onu unutuyor,şehrin ışıkları hani nerede?
Bir ıssızlık çöküyor, yalnız bir kaç saniyeye gebe
O kadar kalabalık içine giriyor ki bir an,o da unutuyor; yalnızlık ,hani nerede?
(Meral Meri)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder