Meral Meri / Kendi Derinliğimin Ötesine Gittim / İnandığın Gibi Değil Yakıştırdıkları Şey Gibi Ölür Kişiler

Tozlu, dar ve virajlı yollar
And Dağlarından uzaklaştırdı beni.
Bileklerim kesikti, gözlerim açık.
Doğum yerim belliydi, ölüm yerim ve kemiklerim kayıp!
Saçlarım satılmış,
Gözlerim açık ve bulutlar karışmıştı...
Ben insanlığa arkadaş olurken olmuştu tüm bunlar.
Buna biz kaybolmak da deriz,
Beceriksizler topluluğu da,
Ya da daha iyisi; meğer bir grup aptalla ölüme meydan okuyamazmış kişi...
Zira vurulurmuş her daim sırtından...
Tozlu, dar ve virajlı yollarda.
Oysaki daha kötüsü yıpratırmış ruhu;
Giyinip de gelirken dünyaya böyle yakın...
Meçhul bir kabre çırılçıplak bakmak da varmış uzağından şöyle-
Ve yalnız bir bulut gibi süzülürken toprağa öyle.
Ben ve adım ıssız bir yerde bilekleri kesik...
Gözleri açık bir kuş uçuşuyla-
Kurşunlarını sayarken şimdi...
Kendime karşı bir soru yönelterek- onunla baş başa kalmıştım...
Eee,şimdi adım ne olacaktı benim-
Yaşadığıma ben bile aldanmışken?

Meral Meri / Kendi Derinliğimin Ötesine Gittim / İnandığın Gibi Değil Yakıştırdıkları Şey Gibi Ölür Kişiler

27.06.19.İst.