~
Nasıl yalnız kaldım;
Bir avuç insandık oysa hepimiz,
Kime bu sitemli bakışlarımız?
Değirmen dönüyordu oysa...
Nasıl yalnız kaldım;
Hayat yolu engebeli,
Fütursuz bakışların içinde kayboldum.
Halbuki çocuk neşesi kadar boldum.
Nasıl yalnız kaldım;
İstiklal caddesi alabildiğne kalabalıkken,
Yürüdüğüm-attığım her adım da
Büyümek isterken ,hergün küçülmenin nezdinde yok oldum.
Nasıl yalnız kaldım;
Daha dün akşam ,şu koskoca masa insanla dolu değil miydi?
Kahkahalar neşeler yok muydu?
Şimdi oturmuşum cam kenarına, bak şu giden kalabalığa!
Nasıl yalnız kaldım;
Bakta gör beni anılarım!
Beni sorgula ,yağmala sen de-
Send e bırak şimdi beni yalnızlığımla baş başa!
Meral Meri (Not başlığı Sevgili Üstadım Atilla Yiğit'e ait "Nasıl Yalnız Kaldım")
17 -09 -2011 -İstanbul
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder