Komşuların sesi kulaklarımda...
Eyvah ağıtlar sardı dört bir yanımı...
Kimseyle işim olmaz ....kendimle olduğu kadar...
Susmalıyım diyorum susmalıyım...
Kentin boş yere yanan sabah ışıkları gibi sönmeliyim...
Sönmeli ve susmalı...
Gider gibi susmalı...
Konuşur gibi komşularla...kalmalı...
Ve gitmeli sessiz rüzgarların çan seslerine...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder