Bir gün mavi bir kuş üzümlü pastasını dilimlemekten vaçgeçip
çayını yudumlamaya devam etti...
Acelesi olan bir kuştu bu,
buna karşın genellikle göğsü ileriye başı ise geriye doğru bakıp öyle yaşardı
ne ümitli ne de ümitsiz.
Çırpınırsa kulaç atar- kulaç atarsa çırpınırdı
ha göğe doğru ha denize karşı;
her ikisine de cömertliğini büyük bir işhatla sunmaktan onu alıkoyan hiçbir şey olamazdı.
Acelesi olan bir kuştu bu,
Deniz de deniz ha, ne mavi ne yeşil ne de beyazdı,
ortada bir ölüm vardı;
tutup onu habire inatla ruhundan yakalardı.
Deniz de deniz ha, amma kıyak ölünürdü; kansız ve pullu dedi kuş.
Belki de çok çekici bir denizkızı belki de bir kaptan Foça
ne ümitli ne de ümitsiz
Çırpınırsa kulaç atar- kulaç atarsa çırpınırdı
ha göğe doğru ha denize karşı,
ne korkulu ne de korkusuz dedi kuş.
22.04.18.İst.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder